----------
Gün gelecek ben, rüzgara bırakacağım 'seni seviyorum'
cümlesini..
Öylesine başıboş, öylesine derbeder..
Kağıdım kalemim olmazsa sigaramın dumanıyla
yazacağım gökyüzüne..

Ama yine de bileceksin, yine de göreceksin
sevginin en yücesini..
Göreceksin sevginin silinmezliğini..
Anlayacak kalbin, kalbim gibi!..

Saçlarına düşecek belki sonbaharda
düşen yapraklar gibi..

Yudum yudum içtiğin suda..
Okuduğun şiirlerimin her mısrasında yutkunurken sen..
Ben seni anımsayacağım..
Yıkık bir kentin enkazı altında kalmış güvercin gibi..
Sıkılacaksın, arayacaksın beni..
Anlayacaksın görünmez demir parmaklıklar ardına
hapsettiğimi seni..

Bir kurtuluş, bir çıkar yol arayacaksın,
bulamayacaksın..
Çünkü ben olmayacağım yanında..
Yankılanacak sesin ama sadece kendi kulaklarında..
Pişman olmak yetmeyecek, pişmanlık fayda etmeyecek..
Bitmek tükenmek bilmeyen acılarınla baş
başa olacaksın..

Bir ateş yaktım kalbine asla sönmeyecek..
Yalancı bakışların bile içimi acıtmaya yetmeyecek..

Tuttuğun elleri, duyduğun sözleri, yüzünde
hissettiğin bahar yelini,
Açık kalmış perdenin aralığından sızan ay ışığını
ben sanacaksın..
Yanılacaksın...

Yanıldıkça büyüyecek hasretin, benliğinden taşacak..
Unutmayı öğreteceğim sana, umutsuzluğu öğreteceğim..
Boğulurken bensizlik denizinde,ben seni seyredeceğim..
Kıyıya vardığını sandığın anlarda ben kıyıyı sileceğim..

Yanında ama uzak olacağım..
Kalbime kilit vurup sensiz yaşayacağım..
Sen yıklıdıkça ben yeniden doğacağım..
Dedim ya..!
Artık sana Acımayacağım...