Sevildigini hissedebilmek,

Sende onu, sevdigini söyleyebilmektir!..


Yasamin her aninda onu düsünebilmek,

Sahip olunsun olunmasin, sevebilmektir!..


Hep beklentisiz olabilmek,

Her seyi ama her seyi,
karsiliksiz verebilmektir!..


Çagrilmadan yanina gidebilmek,

Çogu zaman aglanacak hâle bile gülebilmektir!..


Cepteki son metelikle alinmis simidi ikiye bölebilmek,

Gerekirse sevilenin ugruna ölebilmektir!..


Delilerle sir boncugu dizebilmek

Her çirkinlikte bile bir güzellik görebilmektir!..


Köroglu’ nun kir atina binmek,

Dünyaya kafa tutabilmektir!..


Kâh bulutlarin üzerinde gezinmek,

Kâh yeryüzünde sürünmektir!..



Yetti gayri dememek,



Yorulmak nedir, usanmak nedir bilmemektir!..


Askin nârinda yanabilmek,


Yandikça “Insan” olundugunun
farkina varabilmektir!..


Gerektiginde nefsine Dur diyebilmek,


Her seyden önce gururunu yenebilmektir!..


Her karara saygi gösterebilmek,




Neden ne olursa olsun, kin beslememek,
nefret etmemektir!..


Incinsen de, kirilsan da asla küsmemek,


Sanki hiçbir sey olmamisçasina,
çarpip gittigin kapidan dönebilmektir!..



Konusmadan anlasabilmek,

Soguk kis gününde
paylasabilmektir bir tek gocugu,


Nefes alabilmek,
Velhâsili sevmek;
Yasatabilmektir içindeki çocugu!..

Mümtaz Begen