Yazgülü
  VAZGEÇMEK YOK BİRBİRİMİZDEN
 

 



Tat almadan geçiyorken gençliğim

ellerimden tutan, ruhumdaki karanlıkları aydınlatan

ve parçalanmış yaşantıma anlam katan..SENDİN…



Bakıp da görmeyen gözlerime

yaşamın uç noktalarını gösteren

Umursamaz deli dolu yaşayıp

''başka hayat yok sevgili'' diye

koşarcasına sürükleyip beni peşinden

deli fişek gibi rüzgârlara katan… SENDİN…



Örselenmiş bedenime vuran gün ışığını

gözlerinde süzerek

yedi renk gök kuşağı gibi yansıtan… SENDİN…



Söndüremediğim yürek yangınlarımı

usul usul yağan yağmurlar gibi serinleten SEN…

Ve yine o yağmurlarla denize düşüp okyanuslara ulaştıran,

geçmişe ve geleceğe kafa tutturan… SENDİN…



'Son günümüz' diyerek başlayıp her yeni güne

doldurup taşıran sendin ne varsa

Uykularımı bölen, karabasan misali sinsice bedenime çöküp

nefes almaya çalıştıkça boğazıma düğümlenen

yutkunamadığım çirkinlikleri güzelleştiren… SENDİN…



Drama gibi oynarken tiyatro sahnelerinde yasamımı

ve mora çalan hüzün gecelerimi

tozpembe çiçeklerle süsleyen SEN…

Sonra dağların koyaklarında

ve uçurum kıyılarındaki kardelenleri

koklatan deli cesaretim… SENDİN…



Zindan karanlığına dönen yüreğimin kuytularında kalmış

yaşama dair ne varsa bulup çıkaran

ateş böcekleri gibi yolumu aydınlatan… SENDİN…



Göz yaşlarımı dindiren, yeni baştan kucak actıran yaşama SEN

Benliğine nakış gibi islemiş

içi dışı senle dopdolu BEN

And içelim… vazgeçmek yok birbirimizden…
21.04.2007
Elif Eylem


 
 
   
 
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol